Ποιος λέει οτι δεν μπορεις να περάσεις καλά και μαλιστα χωρις να καταξοδευτείς.
Στο ξεκίνημα του νέου χρόνου (2014), φορέσαμε τα αθλητικά μας , πηρα ενα σακιδιο στη πλάτη, εφοδιασμένο με νερό , τοστάκια και ομπρέλες (μιας και υπηρξε πιθανοτητα βροχής) και ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας , που διήρκησε τελικα 4 ωρες.
Η φύση καταπράσινη, το οξυγόνο γεμιζε τα πνευμόνια μας, βελάσματα απο νεογέννητα κατσικάκια και αρνάκια αντηχουσαν απο τα γύρω βουνα , τα γεράκια πετούσαν αγέρωχα πάνω στον συννεφιασμένο ουρανό αναζητώντας την λεία τους.
Αγριολουλουδα εκαναν την εμφανισή τους δειλά δειλά στο καταπράσινο τοπίο. Κοτσίφια και αλλα πουλάκια κελαηδούσαν ολογυρά μας.
Μαζέψαμε βελανιδια και κουκουνάρια για τις κατασκευές μας. Υλικά αφθονα απο την ίδια τη φύση που μας τα προσφέρει απλόχερα.
Φτασαμε στους γκρεμισμένους απο τα χρόνια ανεμόμυλους. Μας πήγαν πολλά χρονια πίσω , τότε που οι ανθρωποι πήγαιναν το στάρι τους ή το κριθάρι τους για να αλεσουν. Σε ορισμένους μπορουσαμε ακομα να δουμε τον μηχάνισμό τους που παρ'ολα τα χρόνια εδειχναν αναλοιωτοι.
Περασαμε μεσα απο ενα χωριο και σταματησαμε για λιγο σε ενα τοπικο καφενειο. Ηπιαμε εναν καφέ και τα κορίτσια απο μια λεμοναδα. Μετα το συντομο αυτο διάλειμα πηραμε τον δρομο του γυρισμού. Ο δρομος ηταν κατηφορικός και εκανε πιο ευκολη την επιστροφή μας.
Στις ακρες του δρόμου συναντήσαμε και μεγάλα μανιτάρια.
Οι ανεμόμυλοι περήφανοι στη κορυφή του βουνου.
Το εσωτέρικό ενος απο τους ανεμομύλους.
Μια έκπληξη μας περιμενε στο εσωτερικό του καφενείου. Ο ιδιοκτήτης ειχε βρεί εναν θάμνο , τον ειχε τοποθετήσει αναποδα απο την οροφή και τον ειχε στολίσει με φωτάκια και στολίδια για τις μέρες των εορτών. Χάρμα οφθαλμών!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου