Χθές είχαμε πάλι κρούσμα με κουνάβι/ζουρίδα ή κάποιο άλλο ζώο.
Οταν επέστρεψα το μεσημέρι απο τη δουλειά, κατέβηκα στις κότες για να μαζέψω ότι αβγά είχαν κάνει μέχρι εκείνη την ώρα και να ελεγξω αν όλα ήταν καλά..... (συνήθειο απο το τελευταίο κρουσμα εξαφάνισης κλωσσοπουλων). Μου εκανε εντυπωση οτι βρήκα 2 κότες να κάθονται πάνω στην οροφή απο το κοτέτσι, γιατι δε το συνηθίζουν, αλλα δεν εδωσα σημασία.
Αφου μάζεψα τα αβγά, κοιτώντας τριγύρω το μάτι μου επεσε πανω σε ενα περίεργο, για την τοποθεσία , πράγμα. Νομιζα πως ηταν καποια πλαστική γλάστρα που ειχε παρασυρθεί απο τον αέρα, αλλα πλησιάζοντας διαπίστωσα οτι ήταν το αψυχο σώμα απο ένα απο τα κλωσσόπουλα της νάνας μας, της Περιστέρας. ξΕνοιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά. Το σώμα του κείτονταν ακέφαλο στο χώμα. Δεν μπορουσα να συνέλθω απο το σοκ της στιγμής. Το σωματακι του ήταν ακόμα ζεστό και δεν ειχε κοκκαλώσει, άρα το συμβάν πρεπει να ειχε συμβει λίγο πριν φτασω στο σπιτι. Εψαξα να βρω το κεφαλάκι του, γύρισα ολο το οικόπεδο , αλλα δεν το βρηκα. Πήρα στα χερια μου το αψυχο πλέον σωματάκι και το αποθεσα κοντα στην αποθήκη.
Μετά μια σκέψη πέρασε απο το μυαλό μου..... Το νανακι κοκκοράκι που ειναι στην ιδια ηλικία με το νεκρό..... και σωματικα πολύ μικρότερο, δεν το εβλεπα. Πανικόβλητη αρχισα να ψαχνω στο οικόπεδο φωνάζοντας το (λες και θα μου απαντουσε). Τελικα μετα απο δέκα λεπτά καταφερα να το εντοπίσω αναμεσα στις αλλες μεγαλύτερες κότες που αναπαυονταν κατω απο μια ελιά , αναμεσα στα χορτάρια. Ουφ! Ενα βάρος εφυγε απο πάνω μου. Αρχισα να κάνω καταμέτρηση. Μετρησα τις ασπρες..... ολα καλα! Μετρησα τα μεγαλα κρεατοπουλα.... και αυτα μια χαρα. Μετρησα τα μικροτερα κρεατόπουλα...και αυτα επισης καλα..... Εφτασε η ώρα για τις μεγαλες μαυρες κότες...... μετράω και μου λειπει μία...... Νέος πανικός!!! Τελικα η "κυρία" , εμφανιστηκε κουναμενη λυγάμενη απο το κατω μερος του οικοπέδου, μη γνωριζοντας την ανησυχία μου. Ουφ!!! Παλι καλά. Και εφτασε η ωρα να μετρησω και τα 4 κλωσσοπουλα της νανας μας της Χιονουλας , που τωρα ειναι 2 και κατι μηνών. Μετράω και μαντεψτε..... Ναι , σωστά μαντέψατε, ελειπε μιά. Νέο παλι κυμα πανικού. Αντε παλι σβάρνα ολο το οικοπεδο να την βρώ και αφου φτανω σε μια γωνιά του οικοπέδου..... τσούπ εμφανίζεται και αυτη αμεριμνη.
Με τη βοήθεια της κόρης μου, τις μαζεψαμε σε ενα σημείο του κήπου και ξανα μανά νέος κύκλος καταμέτρησης. Ολες εκεί. Ευτυχώς!!!
Το μικρό νανάκι παρά τη θεληση του , το εκλεισα στο μικρό κοτετσάκι για λογους ασφαλείας. Το αμοιρο αρχισε να φωναζει που το εκλεισα, αλλα δεν το ρισκαρα να το χασω και αυτο μιάς και ειναι το μόνο που ειναι το μικρότερο της παρέας.
Το απόγευμα αναφέροντας το περιστατικό σε εναν γνωστο μας, μου ειπε οτι αποκλείεται να ηταν κουναβι γιατι αυτα δεν βγαινουν μέρα μεσημερι για τροφή.... ειναι νυχτοβια ζώα. Ισως να το εκανε κάποια γάτα. Η δική μας δε το πιστεύω γιατι αυτη κοιμάται μαζί τους και τις εχει συνηθίσει. Αρα ίσως καποια αδέσποτη. Γερακι αν ήταν , θα έπερνε όλο το σωμα μαζί. Το μυστήριο παραμένει.
Το σίγουρο ειναι οτι θα γίνει ανακατασκευή του κοτετσιου ωστε να παραμένουν πια οι κότες μεσα και να μη περιφέρονται ελευθερες στο οικόπεδο, εκτος και αν βρισκομαστε εμεις στο σπιτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου